Review Shure Aonic serie True Wireless net even anders

2021-12-15 02:15:30 By : Mr. Fisher he

Op de markt voor volledig draadloze koptelefoons? Bij Shure ontdek je een compleet andere modulaire aanpak waarmee je bewezen in-ears volledig draadloos kunt maken. Het Amerikaanse bedrijf, dat zich vooral richt op de muziekwereld, heeft echter ook een aantal nieuwe modellen voorgesteld. Het zijn die Aonic 3, 4 en 5 waar we hier naar kijken.

Volledig draadloze in-ears of TWS-oortjes zijn enorm populair. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat iedereen en zijn kat in dit segment producten op de markt brengt. De grote selectie maskeert echter het feit dat het vaak zeer vergelijkbare apparaten zijn. Maar toen we een tijdje terug kennismaakten met de Aonic 215, kwamen we erachter dat Shure op zijn eigen manier draadloze oortjes wil aanbieden. De Amerikanen, die sterk staan ​​in de profwereld, kiezen voor een modulaire aanpak. Daardoor maakten ze bijna al hun bestaande bedrade modellen in één klap draadloos. Ja, ook die high-end SE535 of SE846 die je al had. Shure deed precies dat door de niet zo sexy genaamde True Wireless Secure Fit Adapter (RMCE-TW1) uit te brengen, twee kleine cirkels die op de eigenlijke apparaten worden geklikt en achter je oren bungelen. Wil je eerder op een later tijdstip bekabeld werken? Maak de adapters snel los en sluit een hoofdtelefoonkabel aan.

De True Wireless Secure Fit Adapters zijn dus een soort upgrade voor bestaande Shure oortelefoons, ook voor modellen die al lang op de markt zijn. Ze gebruiken immers standaard MMCX-connectoren om de apparaten met kabels (of de draadloze adapter) met elkaar te verbinden. Shure had overigens eerder nog een draadloze Bluetooth-adapter voor zijn oortjes, maar dat was een oplossing waarbij toch een kabel van het ene oor naar het andere liep. In het tijdperk van True Wireless-oortelefoons is dat voor de meeste consumenten niet langer acceptabel.

Dit jaar bracht Shure ook een aantal nieuwe in-ears uit die je met kabel of met de adapters kunt gebruiken: de Aonic 3, Aonic 4 en Aonic 5. Tja, 'nieuw' is relatief. Het zijn nieuwe producten, maar soms gebaseerd op bestaande Shure-inears. Zoals je kunt zien, worden de oortelefoons vaak gebundeld met de adapters in de handel, maar je kunt zowel de apparaten als de adapter apart aanschaffen. Prijzen variëren van model tot model. De Aonic 3 kost 179 euro, de Aonic 4 250 euro en de Aonic 5 450 euro. De RMCE-TW1 zou rond de 170 euro kosten. Nog niet zo lang geleden verscheen er ook een kleine Gen 2-update van de meeste Aonic-producten. Qua geluid zou er geen verschil zijn, maar de Gen 2-versies zouden iets beter bestand zijn tegen vocht (IPX4) en de adapters komen met een volumeregelaar op de oren.

Die prijzen geven aan dat Shure met deze in-ears niet helemaal hetzelfde publiek mikt als de meeste draadloze oortjes van merken als Apple, JBL en Samsung. Bovendien hebben de Shures, in tegenstelling tot de meeste duurdere TWS-toestellen, geen noise cancelling, maar wat de Amerikanen zelf Sound Isolating-ontwerpen noemen die tot 37 dB aan omgevingsgeluid blokkeren. Met andere woorden, passieve ruisonderdrukking, leunend op die pro-ervaring in de studio en op het podium. Er zijn mensen die echt niet van ruisonderdrukking houden, die een alternatief vinden in deze producten.

We hebben zojuist het woord 'modulair' laten vallen. En dat is inderdaad het kenmerk van deze Shure-oortelefoons. Door de adapter met het draadloze deel en de batterij los te koppelen van de eigenlijke oortelefoons, krijg je iets dat een beetje omvangrijker is dan die kleine Apple AirPods.

Tegelijkertijd, als die batterij na twee jaar niet meer goed zou zijn, moet je niet alles weggooien. Misschien is dat voor de meeste mensen meer een theoretisch voordeel – draadloze oortjes lijken voorwerpen die je snel kwijtraakt – maar voor wie op de langere termijn denkt, kan het een pluspunt zijn. Deze aanpak past ook bij Shure's meer pro-houding. Merken voor het professionele audiomerk bieden vaak de mogelijkheid om onderdelen die veel aan slijtage onderhevig zijn, zoals kabels en koffers, te vervangen.

De True Wireless Secure Fit Adapters aangesloten op een paar Aeonic-apparaten vormen een geheel dat iets groter is dan de meeste draadloze in-ears. Het zijn niet de oren zelf. De Aonic 4 en 5 zijn kleinere toestellen die netjes in je oren passen, de Aonic 3 heeft een iets langer buisvormig design dat meer uit de oorschelpen steekt. De adapters – één voor elk oor – klikken op de apparaten, een handeling die altijd meer kracht vergde dan we comfortabel vonden. Aan de andere kant, als ze eenmaal verbonden waren, sprongen ze nooit los tijdens het rondlopen. Ook moet je wennen aan de manier waarop je de adapters toepast.

Je hebt wel meer bedrade in-ears met een kabel die achter je oorschelp loopt, maar door die zwaardere adapters aan het eind hebben we in het begin altijd een beetje geknoeid. Gelukkig heeft elke adapter ook een grote letter R of L zodat je meteen de goede kant kunt kiezen. Als je de Shure-oren correct plaatst, krijg je een platte bol achter en net iets hoger dan je oorlel.

Het klinkt allemaal wat onhandig, maar als je het eenmaal onder de knie hebt zit je goed en merk je niet dat je de adapters draagt. Ook is er geen storend geluid door wrijven tijdens hoofdbewegingen, positief. Comfort is dus geen probleem; bij onze oren drukte de bol helemaal niet tegen de oorschelp.

Dus als het nog niet duidelijk was: de True Wireless Secure Fit Adapters zijn altijd dezelfde toestellen, of je nu een bundel koopt met de goedkope Aonic 215 of de dure Aonic 5. Je kan altijd rekenen op zo’n 8 uur autonomie (in de In de praktijk merkten we minder) en ondersteuning voor de aptX-codec, naast AAC (belangrijk voor iPhones en iPads) en SBC. Wanneer je de oordopjes terugplaatst in het meegeleverde etui, worden ze automatisch weer opgeladen – tot wel vier keer.

Over die case gesproken… Het is een groot en zwaar ding, met een design dat ongegeneerd 'function first' uitstraalt. Eigenlijk is het een grotere en zwaardere versie van de typische ronde Shure-hoes die je bij hun oortelefoons krijgt. Qua bescherming van je in-ears krijgt hij een 10. Gooi dit zwarte ding gerust van de trap of fiets er overheen, de kans is groot dat er niets mis mee is. In je binnenzak of kleinere handtas stoppen, dat is wat lastiger. Hoever de accu is opgeladen lees je in de case makkelijk af, vinden wij praktisch.

De Shures wireless wordt geleverd met de ShurePlus Play app. Het eerste wat je hier doet is aangeven welk model oortelefoon je hebt aangesloten op de True Wireless Secure Fit Adapters. Dat doet meer dan alleen de graphics in de app veranderen. Als we het type veranderen zonder van oortje te wisselen (wat een zeer onheilspellende waarschuwing geeft in de app), merken we verschillen in volume en tonaliteit. In totaal ondersteunt de app tien Shure-modellen.

Zoals gezegd zoomen we in op de Aonic 3, 4 en 5. Alle drie komen in cilindrische dozen waar winkeliers een hekel aan hebben en die vanwege hun vorm in een veel grotere doos bij ons werden afgeleverd. Verder geen klachten, want het zijn harde dozen die goed geschikt zijn om de accessoires lang in te bewaren. Handig, want Shure levert een uitgebreid assortiment oordopjes. Niet alleen in verschillende maten, maar ook in meerdere soorten (foam, silicone, flens). En ja, ook een gewone koffer en kabel.

Met de Aonic 5 ontdek je nog meer spullen in de doos, want deze oortjes zijn voorzien van verwisselbare filters. Dat kom je niet vaak tegen, maar deze mogelijkheid zijn we al tegengekomen bij de AKG N5005 of bepaalde oren van RHA. Het idee is dat je een stuk hardware – een buis met een bepaalde vorm – kunt vervangen om de stemming aan te passen. Bij de Aonic 5 ontvang je een metalen buisje met daarin twee paar filters (zwart=warm, transparant=helder) waarmee je de standaard Balanced filters naar eigen smaak kunt vervangen. Dit doe je met een bijgeleverde tool. Het is niet heel moeilijk, maar handig zijn is een pluspunt. De filters hebben een merkbare impact, al moet je niet ineens een heel ander product verwachten.

We beginnen met de Aonic 3, de goedkoopste van de drie. Niet de goedkoopste Aonic, dat is de Aonic 215. Dit is ook het model waar we in het begin het meest mee hebben geknoeid. Die langere buisvorm is wat onhandiger dan de traanvormen van de andere twee.

We streamen voor deze test vanaf een Samsung Galaxy S21 en Qobuz. Op de remaster 2021 van 'Riders on the Storm' van The Doors genieten we van een mooie afscheiding en een relatief groot geluidsbeeld op deze loafers, waardoor de geluiden van storm op de achtergrond opdoemen. De bas die dit nummer voortstuwt mist echter body, iets wat we ook missen in de subbas van 'luxuria' en 'coelacanth' uit deadmau5. Sommige dingen doen deze Shures prima, zoals die soundstage en zang, maar als je naar 'The Bridge' van Sting luistert, is er een beetje teveel focus op het middenbereik, neigend naar de nasale.

Ook bij de Aonic 4 met zijn deels witte, deels transparante behuizing ligt de focus meer op midden hogere frequenties. Maar dan op een meer evenwichtige manier, zodat Sting's stem wat natuurlijker klinkt. Die nasale hebben we nu niet meer, en bij een klassieke opname zoals de meeslepende Brandenburgse Concerto's die de Akademie für Alte Musik Berlin een tijdje geleden aan de wereld schonk, krijg je door het overvloedige microdetail een zeer ruimtelijke indruk. We vinden de jachthoorns bij 'Ohne Satzbeziechnung' wat vetter, maar wat de Aonic 4 biedt is wellicht verfijnder. Liefhebbers van klassiekers zullen hier vast blij mee zijn.

Het is altijd moeilijk om te concluderen dat het duurste model het beste klinkt, maar in het geval van deze Shures wel. In de Bachwerken is de stap van Aonic 4 naar Aonic 5 minder dramatisch dan die van Aonic 3, met alleen de toevoeging van iets meer volheid en body. Het is met heel andere muziek, zoals de ziel van 'Sensational' van Erika de Casier – een in Portugal geboren Deense, die prachtige muziek voortbrengt – dat we overtuigd zijn van deze Shures. De Amerikanen blijven kiezen voor een stemming die sterk lijkt op de professionele wereld, maar met de cleane bassen die we voorheen misten en die de zang heel mooi aanvullen. Het lijkt in eerste instantie misschien een beetje klinisch en zeker niet voor baskoppen, maar het kan dichter bij wat je in de studio hoort. Let wel, dit is met de gebalanceerde filters. We vonden de Bright-bijlagen helemaal trouw aan die beschrijving, en niet erg prettig om lang naar te luisteren.

We zijn ook benieuwd of de Aonic 5 zijn controle behoudt als we met de equalizer gaan spelen, iets wat je bijvoorbeeld zou kunnen doen om een ​​warmere signatuur te krijgen. Daarvoor stappen we over op Roon, want daar kun je eenvoudig een parametrische EQ instellen. De Shure-app biedt dit ook, maar dan bij de Aonic-versies die we hebben ontvangen, alleen met nummers die je afspeelt met de ingebouwde speler. Bij de Gen 2-versies wordt die EQ-aanpassing doorgestuurd naar de adapters en dus toegepast op alle streamingbronnen.

Het toevoegen van een low-shelf filter van een solide 2,5 dB vanaf 85 Hz, dat is gewoon het grove penseel toepassen om te zien wat de Shures aankan. Dat lijkt heel goed te lukken. Zelfs met de beukende beats van Chvrches' 'Asking for a Friend' op 'Screen Violence' blijft het laag relatief helder, en zijn er geen overvette klanken die domineren. Dat geeft ook meer body aan 'Eyes Shut' van Alice Sara Ott en Olufar Arnalds, een andere track uit de testplaylist die we vaak oppikken. Wat hier geweldig is, is dat zelfs de subtiele aanrakingen van de piano (zoals wat klinkt als de hamers die in het spel komen) mooi in de mix zitten, zonder dat het allemaal overweldigend wordt of dat de piano te fel overkomt. Ook voor de Aonic 5 zijn we uiteindelijk teruggegaan naar de Warm-filters. Minder nauwkeurig misschien, maar net iets meer betrokken en gezellig.

Shure's modulaire aanpak is verfrissend in een segment waar herstel vaak onmogelijk is. Dat gezegd hebbende, betaal je wat meer en kom je uit op toestellen die wat groter zijn. De achter-het-oor benadering van de True Wireless Secure Fit Adapters is echter comfortabel en zeer stabiel. We hebben ze nog nooit zien uitvallen.

Shure is allesbehalve het loslaten van zijn roots. De nadruk ligt altijd stevig op het brede middenbereik, zeker bij de Aonic 3. Dat maakt deze Shures heel anders dan oortjes die zijn afgestemd op de Harman-curve of gericht zijn op commerciële afstemming. Aonic 4 en 5 zijn meer volwassen in-ears die een voller, gecontroleerder en neutraler geluid bieden. De tuning mogelijkheid via filters op het Aonic 5 model is niet origineel, maar het is wel een toevoeging die we graag zouden zien.

Shure Aonic 3, 4 en 5 www.shure.com